به نقل از «تابناک»

بیماری کروپ (خروسک) چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۵۱۴۶۵

به گزارش «تابناک»، کروپ یا لارنگوتراکئو برونشیت، شایع ترین شکل انسداد حاد دستگاه تنفسی فوقانی است. شایع ترین عامل کروپ ویروس ها هستند. ویروس پاراانفلوانزا ( تیپ ۱ و ۲ و ۳ ) در ۷۵% موارد دخیل است، سایر ویروس ها نظیر آنفلوانزا تیپ A وB ، آدنوویروس، ویروس RSV و سرخک نیز می توانند عامل این بیماری باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سن شایع کروپ بین ۳ ماهگی تا ۵ سالگی است وبیشترین میزان آن در سن ۲ سالگی رخ می دهد. بیماری کروپ در پسران بیش از دختران دیده می شود، فصل شیوع آن در اواخر پاییز و زمستان است. عود مجدد بیماری در سن ۶-۳ سالگی رخ می دهد و شیوع آن با افزایش سن کاهش می یابد. در حدود ۱۵% بیماران سابقه ی فامیلی وجود دارد.

اکثر اوقات عامل کروپ ویروس پارا آنفلونزا است اما بقیه ویروسهای دستگاه تنفس مانند آدنوویروسها، ویروس آنفلونزا ، ویروس سرخجه و سرخک نیز می تواند سبب کروپ شوند.

کروپ در بین بچه های ۶ ماهه تا سه ساله شایع است، اگر چه کودکان در تمام سنین می توانند کروپ بگیرند. اغلب در ماههای اول بهار و پائیز رخ می دهد. اکثر موارد بیماری کروپ جدی نیستند، اما در صورت جدی بودن بیماری نیاز به بستری وجود دارد.

نشانه های کروپ چیست ؟

از آنجانیکه کروپ موجب تورم حنجره شده و محفظه تولید صدا را درگیر می کند، سبب تغییر صدای کودک می شود. اگر صدای کودک شما خشن شده و سرفه هایش عمیق و شبیه عوعو کردن شده است، احتمالا کودک شما کروپ گرفته است در حقیقت علامت آن قدر قابل تشخیص و افتراق است که دکتر شما تلفنی هم می تواند به شما بگوید که آیا کودکتان کروپ دارد یا خیر؟

کروپ اکثرا چند روز بعد از سرماخوردگی رخ می دهد و شبها بدتر می شود و اگر ادامه پیدا کند کودک شما ممکن است دچار سختی تنفس یا تنفسی که با کشیده شدن عضلات گردن و قفسه سینه به داخل همراه است، شود و صدایی شبیه به بانگ خروس از او خارج شود. تب خفیف در کروپ ممکن است وجود داشته باشد.

کروپ اکثرا طی دو یا سه شب تشدید می شود و اغلب در طول یک هفته خوب می شود.

علایم بالینی کروپ

به طور اولیه ویروس ها عامل این بیماری هستند، ولی اصطلاح کروپ یا لارنگوتراکئو برونشیت برای فرم شدید بیماری به کار می رود که عفونت باکتریال در طی ۷-۵ روز اول بیماری اضافه شده است.

علایم بالینی کروپ شامل:

آبریزش از بینی، فارنژیت، سرفه خفیف، تب مختصر معمولن به مدت ۳-۱ روز دیده می شود، پس از آن نشانه های انسدادی مجاری هوایی فوقانی ظاهر می شود و کودک دچار سرفه های پارس مانند، خشونت صدا و استریدور دمی می گردد، علایم تنفسی در طول شب شدید می گردد و در مدت یک هفته بهبود می یابد. کودک ترجیح می دهد در حالت نشسته یا ایستاده باشد و در صورت گریه کردن علایم تنفسی تشدید می یابد. علایم بالینی در کودکان بزرگ تر بسیار خفیف است.

در معاینه بالینی بیمار صدای خشن، آبریزش از بینی دارد و التهاب ته حلق مشاهده می شود و مختصر افزایش تعداد تنفس دیده می شود. دیسترس تنفسی به میزان متغیر در بیماران دیده می شود، به طور نادر افزایش تعداد تنفس، حرکت پره های بینی و رتراکسیون بین دنده ای و سوپر استرنال و اینفرا استرنال و استریدور مداوم وجود دارد.

اگر کودک دچار هایپوکسی، سیانوز، رنگ پریدگی و بی قراری باشد نیاز به باز کردن سریع راه هوایی است.

تشخیص کروپ

تشخیص کروپ بالینی است و نیاز به انجام رادیوگرافی گردن نیست. ممکن است که در رادیوگرافی گردن، باریک شدن تیپیک ساب گلوتیک یا علامت برج ( Steeple sign) مشاهده شود. البته گاهی در کروپ علامت برج دیده نمی شود، یا ممکن است این علامت در افراد سالم یا افراد مبتلا به اپی گلوتیت نیز دیده شود.

رادیوگرافی را زمانی باید انجام داد که اقدامات لازم جهت باز کردن راه هوایی انجام شده باشد و علایم بالینی و سیر بیماری کودک غیر عادی باشد، یا در مواردی که بخواهیم از اپی گلوتیت افتراق دهیم.

آیا کروپ خطرناک است؟

واقعیت این است که این بیماری امروزه به خطرناکی که قبلا بوده است، نیست. با واکسیناسیون سرخجه، سرخک، هموفیلوس آنفلونزا و دیفتری، کروپ شدید و خطرناک کمتر دیده می شود.

احتمالا کروپ کودک شما طی یک هفته بدون هیچ عارضه ایی خوب می شود. هر چند که اگر کروپ خیلی شدید باشد، می تواند مشکلات تنفسی برای کودک ایجاد کند.

عوارض کروپ

در ۱۵% مبتلایان به کروپ ویروسی، عوارض رخ می دهد. شایع ترین عارضه، گسترش عفونت به سایر ارگان های تنفسی است. عفونت گوش میانی و برونشیول ها از عوارض کروپ می باشد.

پنومونی، لنف آدنیت گردنی، اوتیت مدیا و به ندرت مننژیت و آرتریت سپتیک ممکن است در طی اپی گلوتیت رخ دهد.

چه زمانی باید به پزشک اطلاع دهم ؟

اگر شک دارید که فرزندتان کروپ دارد، به دکترش اطلاع دهید. او احتمالا سوالاتی در مورد سرفه و نحوه تنفس فرزندتان از شما خواهد پرسید. بنابراین هنگام مصاحبه تلفنی با پزشک بهتر است فرزندتان را نزدیک خود نگه دارید. اگر فرزندتان تنفس سخت دارد یا در هنگام استراحت هم به سختی نفس می کشد، باید او را به بیمارستان منتقل کنید. در غیر این صورت می تواند خطرناک و حتی تهدیدی برای حیات او باشد.

اگر تنفس فرزندتان با زحمت و سختی باشد، یا آبریزش از دهان داشته باشد، یا اینکه کبود شده باشد (علامتی که در صورت کاهش اکسیژن رسانی به بدن رخ می دهد) سریعا باید اورژانس را خبر کنید.

درمان کروپ

مهم ترین اقدام درمانی در کروپ، باز کردن راه هوایی است. درمان دیسترس تنفسی ضروری ترین اقدام است.

در مبتلایان به کروپ متوسط تا شدید، استفاده از اپی نفرین توسط نبولایزر یک درمان پذیرفته شده است. مکانیزم آن جذب مایع از فضای بینابینی و کاهش ادم مخاط حنجره است.

اندیکاسیون تجویز اپی نفرین توسط نبولایزر در موارد زیر است:

استریدور متوسط تا شدید در هنگام استراحت
نیاز احتمالی به انجام انتوباسیون
دیسترس تنفسی
هایپوکسی

می توان پس از ۲-۱ ساعت تحت نظر گرفتن و پس از برطرف شدن استریدور در حالت استراحت، طبیعی شدن رنگ بیمار و طبیعی بودن سطح هوشیاری و پس از دریافت استروئید مرخص کرد.

اپی نفرین توسط نبولایزر را در موارد زیر باید با احتیاط مصرف نمود:

بیماران مبتلا به تاکی کاردی، مشکلات قلبی مانند تترالوژی فالوت و یا وجود انسداد در مسیر خروجی بطن.

کورتون:

شواهدی در مورد اثرات مفید کورتیکواستروئید در کروپ ناشی از ویروس ها، وجود دارد. کورتیکواستروئیدها منجر به کاهش ادم مخاط لارنکس می گردند. مصرف کورتون خوراکی، حتا در موارد خفیف کروپ، طول مدت بستری بیمار را کاهش می دهد و نیز میزان نیاز به بستری و استفاده از اپی نفرین کاهش می یابد. مطالعات، میزان موثر بودن دگزامتازون خوراکی را با دوز واحد ۰٫۶ میلی گرم به ازاء یک کیلوگرم، نشان داده است. البته پاسخ درمانی با دوز پایین ۰٫۱۵ mg-kg نیز ممکن است موثر باشد. دوز خوراکی دگزامتازون مانند تزریق عضلانی موثر است.

تنها عارضه ی مصرف کورتون در کروپ، لارنگو تراکئیت ناشی از کاندیدا آلبیکانس است که با مصرف دگزامتازون با دوز بالا و به مدت ۸ روز دیده می شود. در ضمن، کورتیکو استروئید در کودکان مبتلا به واریسلا یا توبرکولوز نباید تجویز گردد.

تجویز آنتی بیوتیک در کروپ اندیکاسیون ندارد.

مواردی از کروپ که نیاز به بستری دارند شامل:

استریدور پیشرونده، استریدور شدید در موقع استراحت، دیسترس تنفسی، هایپوکسی، سیانوز، کاهش سطح هوشیاری، اشکال در تغذیه کودک و یا احساس نیاز برای تحت نظر گرفتن دقیق بیمار.

چطور می توانیم به کودک خود کمک کنیم؟

اگر اولین بار است که کودکتان کروپ می گیرد و پزشک کروپ او را خفیف تشخیص داده است می توانید او را در منزل درمان کنید. معمولا رطوبت سرد یا هوای سرد و مرطوب در کاهش تورم راههای هوایی موثر است.

بنابراین بهتر است که کودکتان را برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در حمام مرطوب نگه دارید و آب گرم را باز کنید (دقت کنید: ممکن است هوای گرم علیرغم رطوبت زیاد حال او را بدتر کند) یا در هوای سرد شب او را بیرون ببرید (کافیست لباس گرم و کلاه به او بپوشانید. آنچه کودک شما نیاز دارد تنفس هوای سرد و مرطوب است). بهتر است او را بصورت قائم یا ایستاده نگه دارید، چون این حالت به آسان شدن تنفس او کمک می کند.

حمام مرطوب ممکن است به درمان کمک کند اما سرفه ها را قطع نمی کند و ممکن است در طول شب هر بار که کودکتان به علت سرفه از خواب بیدار می شود، لازم باشد حمام مرطوب را تکرار کنید.

شما می توانید از یک دستگاه بخور در اتاق کودکتان استفاده کنید. انواعی از دستگاههای بخار ساز که می تواند بخار سرد تولید کند ارجحیت دارد اما قیمت آنها بیشتر از دستگاههایی است که با ایجاد حرارت آب را بخار می کند. بعلاوه باید از تمیزی و پاکی دستگاه اطمینان داشته باشید و برای این منظور می توانید از ضد عفونی کننده ها که مانع رشد باکتریها و قارچها می شوند استفاده کنید. کودکتان باید مقدار کافی مایعات دریافت کند.

برای پایین آوردن تب فرزندتان از مقدار مناسب استامینوفن و ایبوبروفن استفاده کنید. (هرگز از آسپرین جهت پایین آوردن تب استفاده نکنید زیرا سبب بروز وضعیت خطرناکی بنام سندرم Reye”s می شود.

از آنجائیکه عامل بیماری ویروس است آنتی بیوتیک بر آن اثری نخواهد داشت. داروی ضد سرفه نیز استفاده نکنید زیرا روی تورم حلق موثر نبوده و ممکن است به علت عدم تخلیه موکوس تولید شده، سرفه کودکتان را بدتر کند.

اگر رطوبت و حمام مرطوب و هوای سرد هیچ تاثیری بر کاهش سرفه و تنفس راحت تر کودکتان نداشته باشد پزشک او ممکن است برای کاهش التهاب و تورم کودکتان داروهای استروئیدی توصیه کند که تنفس او را راحت تر می کند. استروئید خوراکی را قبلا برای بچه های با کروپ شدید یا متوسط توصیه می کردند اما تحقیقات نشان داده است که بر کروپ خفیف نیز موثر است.

اگر کودکتان کروپ شدید دارد ممکن است نیاز به بستری شدن پیدا کند، اکسیژن بگیرد و استروئید استنشاقی دریافت کند، که این تدابیر سبب کاهش تورم و التهاب راه های هوایی می شود و تزریق مایعات وریدی نیز کم آبی بیمار را جبران می کند.

آیا ممکن است فرزندم دوباره کروپ بگیرد ؟

بله. در حقیقت بنظر می رسد بچه ها بیشتر از سایر سنین مستعد ابتلا به کروپ هستند. اگر فرزندتان برای بار دوم به کروپ دچار شد، سعی کنید در خانه درمانش کنید، آرامش خود را حفظ کنید و به پزشک اطلاع دهید. هر دوره کروپ ممکن است متفاوت باشد، بعضی اوقات ممکن است شدیدتر باشد و نیاز به درمان و توجه بیشتری داشته باشد.

آیا کروپ بیماری مسری است ؟

بله، مگر اینکه کروپ به علت آلرژی یا محرکها باشد. اگر عامل کروپ ویروس باشد، مسری است و بهتر است بیمار را تا زمانیکه علائمش بهتر نشده است در منزل نگه دارید.

منبع: تابناک

کلیدواژه: محمود یاوری داود فیرحی جنگ ناگورنو قره باغ 2020 شهید تهرانی مقدم انفجار بیدگنه بیماری کروپ بیماری خروسک پزشکان بدون مرز محمود یاوری داود فیرحی جنگ ناگورنو قره باغ 2020 شهید تهرانی مقدم انفجار بیدگنه نیاز به بستری علایم بالینی دیده می شود حمام مرطوب اپی نفرین نگه دارید رخ می دهد هوای سرد ویروس ها کودک شما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۵۱۴۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی هستیم!

فرارو- برونو ماکائس؛ وزیر سابق امور اروپای پرتغال در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ میلادی، چند ماه پیش در ضیافتی خصوصی شرکت داشتم. یک وزیر عالیرتبه اروپایی حاضر در آن ضیافت توصیح می‌داد که اگر دونالد در انتخابات ریاست جمهوری در ماه نوامبر پیش رو پیروز شده و باعث لغو تمام حمایت‌های امریکا از اوکراین شود چه رخ خواهد داد.

به گزارش فرارو به نقل از نیواستیتسمن، او توضیح می‌داد که کشورش که عضو ناتو است و چاره‌ای جز جنگیدن در کنار اوکراین در داخل اوکراین نخواهد داشت مگر آن که کشور‌های بزرگ اروپایی برای جایگزینی تلاش‌های امریکا با پیشنهادی بعید وارد عمل شوند. همان طور او بیان کرد چرا کشورش باید منتظر شکست اوکراین و به دنبال آن بسیج نیروی اجباری در روسیه برای افزایش صفوف ارتش آن کشور باشد؟

برخی از حضار در آن ضیافت این احساس اطمینان را داشتند که همگان در اروپا برای تبدیل اوکراین به قربانی آماده نیستند. عده‌ای دیگر از حضار می‌ترسیدند که چنین همبستگی‌ای به وقوع جنگی در سراسر قاره اروپا منجر شود. با این وجود، این دقیقا همان نکته‌ای بود که آن وزیر اروپایی به آن اشاره کرد: آیا می‌توان گفت که جنگ به ما مربوط نیست؟

شاید هر اروپایی چه بداند و چه نداند از پیش درگیر منازعه‌ای بوده که بسیار بزرگتر از آن چیزی است که دو سال پیش به نظر می‌رسید. در طول یک سال گذشته روسیه و اوکراین استحکامات سنگینی در امتداد خط تماس در منطقه دونباس ساخته اند تا برای یک جنگ طولانی آماده شوند.

همسایگان آن دو کشور نیز در حال اماده سازی بوده اند. لیتوانی، لتونی و استونی طرحی را برای ایجاد یک خط دفاعی مشترک بالتیک در امتداد مرز‌های خود با روسیه و بلاروس با الهام از سیستم‌های دفاعی بسیار موثر مستقر در اوکراین تصویب کردند. امروزه نیرو‌های تغذیه کننده درگیری قدرتمندتر از نیرو‌هایی هستند که به سمت نظم گرایش دارند. شاید به همین خاطر است که بسیاری از جنگ‌ها حل نشده رها می‌شوند.

جنگ‌ها ممکن است مانند درگیری‌های سوریه یا یمن از دید ما دور باشند؛ یعنی تکرار وحشت‌های روزانه در مقیاسی کم و بیش ثابت. اکنون امید این است که اوکراین و در مقیاس گسترده‌تر خاورمیانه از آن سرنوشت فرار کنند. ترس بزرگ آن است که این منازعات به آتش سوزی‌های گسترده تری تبدیل شوند.

پس از حمله ایران به اسرائیل، آرامش زیادی ایجاد شد، زیرا به نظر می‌رسید از یک جنگ همه جانبه بین دو کشور جلوگیری به عمل آمده است و یا آن که جنگ آغاز شده بود؟ در هر حال، حمله موشکی و پهپادی تماشایی ایران به اسرائیل در تاریخ ۱۳ آوریل غیر قابل تصور به نظر می‌رسید. حتی محدودیتی که ایران در این مورد از خود نشان داد ممکن است چیزی جز برنامه ریزی محتاطانه برای یک درگیری طولانی در آینده نبوده باشد. درگیری‌ها در عصر خطر تازه ممکن است آغاز یا پایان روشنی نداشته باشند.

در این میان، ویرانی از پیرامون به مرکز قدرت در درون نظام جهانی سرایت می‌کند و تفاوت میان مرکز و پیرامون فرو می‌ریزد. یک بار دیگر اوکراین را در نظر بگیرید. بخشی از اهمیت تاریخی این درگیری آن است که نشان می‌دهد دموکراسی‌های غربی از موقعیت پلیس‌های جهان میانجی‌هایی که تلاش می‌کنند نظم را در نقاط مختلف احیا کنند به جایگاه رقبای فعال تنزل موقعیت و جایگاه پیدا کرده اند. حتی عراق و افغانستان بیش‌تر به عنوان عملیات پلیسی علیه تروریسم معرفی شدند تا جنگ‌های سنتی. از آغاز حمله "ولادیمیر پوتین" رویداد‌های اوکراین به طور قابل توجهی جدید و خطرناک به نظر می‌رسید نه به این خاطر که این اولین درگیری بزرگ در اروپا پس از جنگ جهانی دوم بود بلکه بدان خاطر که با درگیر شدن بسیاری از قدرت‌های بزرگ جهان در آن نزاع همراه بود و بازیگری برای مهار درگیری باقی نماند.

آیا امریکا به طور مستقیم در جنگ اوکراین دخالت دارد؟ من می‌ترسم که این گونه باشد. زمانی که پوتین تصمیم گرفت از زرادخانه هسته‌ای خود به عنوان ابزاری باج خواهی برای محدود کردن حمایت نظامی غرب از کی یف استفاده کند امریکا به طور مستقیم درگیر ماجرا شد. شاید دولت بایدن می‌توانست سیاست متفاوتی را اتخاذ کند، اما به سرعت به این نتیجه رسید که فروپاشی خطوط روسیه ممکن است کرملین را به استفاده از سلاح هسته‌ای در اوکراین تحریک کند و پس از آن حتی ممکن بود امنیت شهروندان آمریکایی نیز در معرض خطر قرار گیرد.

جو بایدن و مقام‌های ارشد دولت اش متقاعد شده اند که خطر تشدید تنش هسته‌ای واقعی است. این ریسک هر محاسباتی را شکل می‌دهد از جمله این که تا چه اندازه باید از اوکراین با فناوری پیشرفته نظامی حمایت کرد. سلاح‌های هسته‌ای به جای دفاعی بودن تهاجمی شده اند و با محافظت از ارتش مهاجم در برابر خطر شکست جنگ‌های فتح آمیز را ممکن می‌سازند.

آن تسلیحات به تنهایی یک پیروزی اوکراینی را که زمانی قابل تصور به نظر می‌رسید اکنون به یک امکان بعید و بسیار دور تبدیل کرده اند. تحول دومی وجود داشت که محدودیت‌های قدرت غرب را آشکار می‌ساخت: اقتصاد روسیه که تحت تحریم قرار گرفته نه تنها آن گونه که بایدن چند روز پس از حمله پیش بینی کرده بود از هم فرونپاشید بلکه حتی از سال ۲۰۲۲ تاکنون رشد بهتری در مقایسه با رشد اقتصادی آلمان یا بریتانیا در همان بازه زمانی را به ثبت رسانده است. از حدود یک دهه پیش بسیاری از مفسران درباره توزیع مجدد قدرت اقتصادی بین غول‌های آسیایی مانند چین و هند صحبت می‌کنند.

پوتین به سادگی از این تحولات برای جدا کردن اقتصاد روسیه از غرب استفاده کرد. نفت به جریان انتقال خود ادامه داده و ماشین جنگی روسیه را تغذیه می‌کند. گاهی اوقات می‌شنوید که اروپا دیگر به نفت روسیه وابسته نیست، زیرا از خرید آن منصرف شده است. در واقع، اما به منظور پایین نگهداشتن قیمت جهانی انرژی وابستگی جهانی به عرضه نفت روسیه وجود دارد. دو دهه پیش زمانی که روسیه در برابر بحران‌های بدهی ویرانگر یا معضلات‌های بانکی آسیب پذیر بود پوتین جرات حمله به اوکراین را نداشت.

نحوه برخورد دموکراسی‌های غربی با تنزل جایگاه خود از کرسی امپراتوری به عرصه گلادیاتور‌ها جالب توجه بوده است.

ناگهان هر قانون و ارزش جهانی کنار گذاشته شد و با شور و حرارت نبرد بین "ما" و "آنان" جایگزین شد. این تغییر رویکرد با جنگ غزه آشکارتر شد. روزی روزگاری آمریکا تلاش می‌کرد خود را در نقش و جایگاه میانجی بین اسرائییلی‌ها و فلسطینیان قرار دهد. آن نقش یک سوگیری مداوم داشت، اما آن چه از ۷ اکتبر رخ داده از نظر کیفی متفاوت است.

همان طور که شاهزاده "ترکی الفیصل" رئیس سابق اطلاعات عربستان سعودی در گفتگویی در ریاض  به من گفت احساس تعادل و توازن از بین رفته است. واشنگتن احساس می‌کند که در کنار اسرائیل در حال جنگ است و همان طور که همیشه در جنگ رخ می‌دهد حقیقت به اولین قربانی تبدیل شد. اطلاعات به دقت کنترل می‌شوند. اظهارات "جان کربی" مشاور امنیت ملی کاخ سفید در امور ارتباطات که مدعی شد از ماه اکتبر تاکنون حتی یک مورد نقض قوانین بین المللی توسط نیرو‌های اسرائیلی رخ نداده مرا به یاد اظهارات مشابه صورت گرفته در طول جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی انداخت.

ایالات متحده یک کشور منحصربفرد از نظر قدرتمند بودن باقی می‌ماند، اما دیگر منابع اقتصادی و معنوی برای ارائه یک ایده از نظم جهانی را ندارد. مسئولان امریکایی هر روز نشان می‌دهند که کاملا ناتوان از درک دیدگاه‌های مختلف هستند. با این وجود، همان طور که جلسه رای گیری در سازمان ملل متحد درباره آتش بس فوری در غزه نشان داد دیدگاه واشنگتن به طور فزاینده‌ای توسط اکثریت قاطع کشور‌ها مورد مناقشه قرار می‌گیرد.

هنگامی که نظم از هم گسسته می‌شود به سرعت و به طور جامع از بین می‌رود. در برخی از کشور‌های غربی حتی در نظر گرفتن دیدگاه‌های مخالف اکنون به عنوان یک نوع خفیف خیانت تلقی می‌شود. توجه به مسائل پیچیده جای خود را به ساده‌ترین روایت‌ها می‌دهد جایی که دشمن به عنوان یک نیروی بدخواه و جهانی شکل گرفته است.

آیا فلسطینیان حقوقی دارند؟ آیا آنان حتی به عنوان یک ملت وجود خارجی دارند؟ به نظر می‌رسد پاسخ پرسش منفی باشد و فلسطینیان تبدیل به ابزاری شده اند که توسط دیگر بازیگران مورد استفاده قرار می‌گیرند. از آنجایی که تلاش فکری برای دیدن فلسطینی‌ها به عنوان انسان‌هایی دارای حقوق بسیاری از کشور‌های غربی را مجبور می‌کند تا در بسیاری از موارد در مورد رویکرد خود تجدید نظر کنند آنان ناپدید می‌شوند. ما این موضوع را در ممنوعیت اعتراضات و صدا‌های طرفدار فلسطین از کنفرانس‌ها می‌بینیم همان طور که در آلمان این مورد به طور فزاینده‌ای رخ می‌دهد. در ایالات متحده اگر قرار است جنگ غزه هر نوع توجه مستمری را به خود جلب کند ابتدا باید به اپیزودی از جنگ فرهنگی دانشگاه آمریکایی تبدیل شود.

در زمانی که در حال نگارش این مقاله هستم کارکنان اورژانس فلسطین در بیمارستان‌های الشفاء و ناصر در غزه گور‌های دسته جمعی را کشف می‌کنند. شواهد ویدئویی غیرقابل انکار به نظر می‌رسند، اما تقریا هیچ گونه علاقه‌ای از سوی رسانه‌های غربی برای پرداختن به این موضوع دیده نمی‌شود.

غرب در تحمیل دیدگاه خود به بقیه جهان تنها نیست. مقام‌های پکن در زمان آغاز جنگ در اوکراین زمانی که مقاومت کی یف را به یک "توطئه امریکایی" تقلیل دادند و آن مقاومت را کم ارزش قلمداد کردند به همین ترتیب عمل نمودند. هند ترجیح داده خود را درگیر ماجرا نسازد اگرچه با بازیگران قوی‌تر در دو منازعه یعنی روسیه و اسرائیل همدردی آشکاری از خود نشان داده است. اغلب تصور می‌شود که جنگ‌ها به خاطر نظم صورت می‌گیرند و دو طرف در دیدگاه‌های خود در مورد معنای نظم مخالف هستند. در سودان درگیری بی رحمانه و مداوم بین نیرو‌های مسلح سودان و نیرو‌های پشتیبانی سریع نمونه‌ای از این مورد است.

نیرو‌های پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۳ میلادی در دارفور تاسیس شد، اما به نوعی شرکت امنیتی خصوصی تبدیل شد که در جنگ یمن با سرمایه گذاری دلار‌های نفتی عربستان و امارات جنگیده است. یک ارتش خصوصی در برابر هیچ دولتی پاسخگو نیست. همان طور که یک شرکت باید درآمد و سود را به حداکثر ممکن برساند یک گروه شبه نظامی خصوصی نیز باید بازده را به حداکثر برساند. هنگامی که فضای جنگ سرد شده و گرمای قبلی را از دست می‌دهد اخراج سربازان بسیار دشوار می‌شود همان گونه که در مورد یمن این موضوع رخ داد. در عوض، باید میدان‌های نبرد تازه‌ای را پیدا کرد.

این مدل موظف است که گسترش یابد البته فقط به این دلیل که هیچ اصل دیگری به اندازه "به حداکثر رساندن بازده" جذاب نیست.  در کمربند کشور‌هایی که از یمن تا سوریه، عراق و افغانستان امتداد دارند شبه نظامیان به موثرترین ابزار کنترل تبدیل شده اند. این روشی موثر برای کارآمد نگهداشتن جوامع در یک سیستم بازاری است که در آن نیروی کار نظامی یک نوجوان به آسان‌ترین کالا تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد این روند در آینده به طور فزاینده‌ای رواج پیدا کند، اما آیا می‌تواند جهانی شود؟

نیروی پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۶ میلادی  متوجه شد که یک نیروی شبه نظامی خصوصی می‌تواند انحصار کالا‌های ارزشمندی مانند طلا، ایمن سازی مسیر‌های تجاری و دسترسی به بازار‌های خارجی را به دست آورد. گروه واگنر در سال ۲۰۱۷ میلادی این موضوع را از همتای خود در سودان آموخت و آن را  به جمهوری آفریقای مرکزی و مالی برد. در ناحیه شمال نیروی پشتیبانی سریع برای گشت زنی در مرز با لیبی و جلوگیری از جریان مهاجران به اروپا مستقر شده است.

"کیشیدا فومیو" نخست وزیر ژاپن در سخنرانی خود در کنگره ایالات متحده در تاریخ ۱۱ آوریل از یک چشم انداز امنیتی واحد جهانی صحبت کرد زمانی که گفته بود: "اوکراین امروز ممکن است شرق آسیای فردا باشد".

نکته‌ای اجتناب ناپذیر در مورد جهانی شدن درگیری وجود دارد: هر بازیگری به دنبال شرکا و متحدانی است که بتواند آنان را بیابد و کنار خود داشته باشد به ویژه زمانی که جنگ به یک احتمال واقعی تبدیل می‌شود. بدین ترتیب، چشم‌انداز امنیتی امروز یادآور پویایی‌های منتهی به دو جنگ جهانی در قرن بیستم است. شاید یک جنگ جهانی صرفا جنگی باشد که در آن هیچ کس بیرون از جنگ نایستد از این نظر شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی قرار داریم.

امروز سفر به شرق آسیا ممکن است گاهی شبیه به بازگشت به دوران گمشده قلمداد شود دنیایی که در آن درگیری نظامی غیرقابل قبول به نظر می‌رسد، زیرا انرژی اجتماعی به طور منحصر بفردی بر توسعه فناوری و اقتصادی متمرکز شده است.

با این وجود، این تصور یک توهم است. سفرم به تایوان در سال ۲۰۲۳ میلادی در روز ملی آن جزیره بود و متقاعد شدم که اگرچه ممکن است وقوع جنگ قریب الوقوع نباشد، اما پایه‌های درگیری آینده اکنون در حال شکل گرفتن است. تفاهمی که نیم قرن پیش بین مائوتسه تونگ و ریچارد نیکسون بر سر تایوان مورد توافق قرار گرفته بود اکنون شکننده به نظر می‌رسد. چین دیگر نمی‌پذیرد که وضعیت موجود که اکثریت در تایوان ترجیح می‌دهند بتواند به طور نامحدود حفظ شود و ایالات متحده نیز متقاعد شده که حتی اتحاد مجدد مسالمت آمیز تایوان با سرزمین اصلی چین ممکن است اکنون که چین به یک رقیب جدی برای امریکا تبدیل شده غیر قابل قبول باشد.

من در مقاله‌ای که در این نشریه (نیواستیتسمن) در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی نوشتم اشاره کرده بودم که  شاید بتوان لحظه کنونی تایوان را با سال ۲۰۰۴ در اوکراین سال وقوع انقلاب نارنجی یک دهه قبل از اولین حمله روسیه و تقریبا دو دهه قبل از جنگ کنونی مقایسه کرد.

جهانی شدن نزاع در نهایت بدان معناست که تنها اصل جهانی خود تعارض است و هیچ نقطه اشتعال منفردی را نمی‌توان با توسل به ایده‌های نظم حل کرد. اندیشکده‌ها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات مشاوره که علاقمند هستند درباره خطرات و تهدید‌ها بحث کنند، نشان می‌دهند که جهان در آستانه عصر خطر قرار دارد. این مفاهیم بیش از حد معقول به نظر می‌رسد. خطر اشاره به آینده دارد. در حال حاضر ما در میان ویرانه‌ها زندگی می‌کنیم.