تغییر وضعیت بیماری کرونا در روزهای مختلف
تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۸۵۷۲۴
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، در ابتدای شیوع بیماری کرونا، نبود درمان مؤثر و اختصاصی برای این بیماری و امکانات محدود برای تشخیص و درمان سبب شد تا تصور غلط مراجعه تنها در مراحل شدید بیماری در بین مردم شکل بگیرد، در حالیکه امروز ثابت شده که آغاز درمان از روزهای اول بیماری با اثرگذاری درمان ارتباط مستقیم دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تب، سرفه و تنگی نفس نشانه‌های شناخته شده کرونا هستند، ولی بر اساس یک مطالعه جدید علائم هشداردهنده دیگر می‌توانند شامل احساس ضعف، کنترل ضعیف قند خون و مشکلات گوارشی باشند.
در این گزارش تغییر وضعیت بیماری کرونا در روزهای مختلف را بررسی می‌کنیم.
روز اول تا سوم
علائم اولیه کووید ۱۹ به شدت با یکدیگر متفاوت هستند. ممکن است برای بعضی با گلودرد، سرفه، تب، سردرد، سرگیجه و یا کمی فشار در قفسه سینه آزاد شود. گاهی اوقات با کمی اسهال شروع می‌شود. بعضی افراد دچار احساس خستگی می‌شوند و بویایی و چشایی آن‌ها کمی ضعیف می‌شود. بسیاری از افراد ممکن است علامت‌های زیادی داشته باشند، اما تب را تجربه نکنند، بعضی دیگر با علائم گوارشی که در نهایت به علائم تنفسی منجر می‌شود، مواجه می‌شوند.
روز چهارم تا ششم
بعضی از بیماران هرگز علائم خفیف را تجربه نمی‌کنند و یکباره احساس بدی پیدا می‌کنند و دچار تب و لرز، درد بدن، سرفه، ناتوانی و ناراحتی می‌شوند. بعضی از کودکان نیز ممکن است بیماری را به شکل خفیف‌تر شبیه یک حساسیت، ورم قرمز یا تاول تجربه کنند. به همین دلیل زمان بندی دقیق این بیماری هرگز ممکن نیست و علائم در بعضی از افراد به یکباره و در بعضی تدریجی اتفاق می‌افتد. حتی ممکن است بسیاری از آن‌ها تست بدهند و نتیجه آزمایش آن‌ها منفی کاذب باشد.
روز هفتم تا هشتم
بیمارانی که علائم خفیف دارند معمولاً همه چیز بعد از یک هفته برای آن‌ها تشدید می‌شود. پس اگر بعد از احساس علائم اولیه حس کردید که بهتر شده اید، باز هم باید تا ۱۰ روز بعد از شروع علائم صبر کنید و دقت کنید که تا ۲۴ ساعت نباید هیچگونه تبی داشته باشید تا بتوانید از قرنطینه بیرون بیایید.
البته بیمارانی که علائم اولیه آن‌ها هم شدید بوده، باز هم ممکن است بعد از هفته دوم با شدت بیشتری مواجه شوند اما بعضی دیگر ممکن است کمی احساس بهتر شدن داشته باشند. به هر حال بیماران باید سطح اکسیژن خون خود را اندازه بگیرند.
روز نهم تا دوازدهم
در نظر گرفتن علائم و کنترل بدن باید تا هفته دوم ادامه پیدا کند. بهتر است که بیماران در این مدت زمان به پهلو یا روی شکم بخوابند. این بازه زمانی دورانی است که افراد یا بهتر می‌شوند و یا بدتر. چیزی که کمی شرایط را برای ما نگران کننده می‌کند این است که علائم بین ۸ تا ۱۲ روز شدت پیدا کند و تنگی نفس و سرفه تشدید شود.
سطح اکسیژن می‌تواند تعیین کند که وضعیت فرد چگونه است. اگر فرد نتواند در خانه احساس راحتی کند و شرایط برایش سخت باشد، احتمالاً پزشک به او دستور بستری خواهد داد.
روز سیزدهم تا چهاردهم
معمولاً بیمارانی که علائم خفیف داشتند در طول این روز‌ها احساس بهبودی خواهند داشت. افرادی که علائم آن‌ها بهتر شده و سطح اکسیژنشان به حالت نرمال برسد، بعد از دو هفته به سمت ریکاوری می‌روند. بعضی از افراد حتی بعد از بهبودی احساس خستگی شدید دارند که معمولاً پزشکان توصیه می‌کنند، فعالیت خود را کاهش دهند.
افرادی که علائم شدید داشته و به دلیل اکسیژن خون پایین نیاز به درمان و یا بستری دارند، شاید هنوز احساس بد و خستگی داشته باشند و ریکاوری آن‌ها بیشتر طول بکشد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ویروس کرونا درمان کرونا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۸۵۷۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقاب پشت نقاب
اما حالا با اندکی تأمل و سنجیدن جوانب دیگر مسأله، می‌توانم هم با بله پاسخ دهم و هم با خیر.تغییر دادن من قبلی هیچ‌وقت غیر‌ممکن نیست، اشتباه هم نیست فقط ممکن است گاهی درست پیش نرود که در این صورت،اصلا جای نگرانی نیست.بعضا نوجوانان و کودکانی را می‌بینیم که برای ورودبه جمع دوستان‌شان ازعلایق وسلایق شخصی خودچشم‌پوشی می‌کنندوبه خود واقعی‌شان پشت پا می‌زنند. حتی شاید خود را انکار کنند و خیال‌پردازی‌های‌شان را برای دیگران واقعیت جلوه دهند.این فرآیندها تحت شرایطی صورت می‌‌گیرد که هویت خود را گم کرده باشیم و به‌دنبال اندکی توجه، هر دری را بکوبیم!فقدان هویت چیزی نیست جزیک حفره توخالی،درون ما! چیزی است که تا به خودمان از بیرون نگاه نکنیم، نمی‌توانیم جای درستش را حدس بزنیم و سعی داریم با هیچ و پوچ اطراف پرش کنیم...پس قدم اول برای تغییر، توجه گدایی کردن نیست، بلکه یک قدم از خود بیرون رفتن است.زمانی که از بیرون به خودمان نگاه می‌کنیم، با یک فرد جدید روبه‌رو خواهیم شد، فردی که نیاز به کمک دارد اما در عین حال، می‌داند چه می‌خواهد و برای جلب‌نظردیگران خود را پشت نقاب‌های مختلف حبس نمی‌کند. به عبارتی؛ او به خود ارزش می‌دهد.آزادانه می‌گردد و آنچه می‌خواهد راپیدا می‌کند،هرآنچه که درونش را غنی و غنی‌تر کند.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود