به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

سرفه شدید چه خطراتی به دنبال دارد؟

تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۲۶۶۰۹

باشگاه خبرنگاران جوان - سرفه را می‌توان به عنوان خروج سریع هوا از ریه‌ها برای پاکسازی گلو و راه‌های هوایی از مخاط، ذرات خارجی، مایعات، میکروب‌ها و مواد محرک مختلف تعریف کرد.

در جریان یک بررسی در سال ۲۰۱۳ مشخص شد سرفه به طور میانگین حدود ۱۸ روز طول می‌کشد. هر سرفه‌ای که بیش از هشت هفته طول بکشد می‌تواند مزمن تلقی شود و باید برای درمان آن اقدام شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با این حال بسیاری از مردم سرفه‌های مداوم و طولانی‌مدت را بدون درمان رها می‌کنند.

سرفه طولانی‌مدت علاوه بر این که می‌تواند نشانه مشکل جدی‌تری باشد، به اشکال غیرمنتظره‌ای بر سلامت فرد تأثیر می‌گذارد. سرفه مزمن از عوامل بروز شرم و کناره‌گیری اجتماعی، اختلال در الگو‌های خواب، سردرد و بی‌اختیاری ادرار است، اما مشکل به همین جا ختم نمی‌شود و سرفه مزمن در نهایت به ساختار بدن آسیب می‌رساند.

هفت مورد از این آسیب‌های ساختاری را در زیر بخوانید:

درد‌های عضلانی

درد عضلانی ناشی از سرفه‌های مداوم می‌تواند به درد مزمن عضلانی منجر شود. در هر بار سرفه، فشاری قوی ایجاد می‌شود که می‌تواند عضلات را تحت فشار قرار دهد و باعث ایجاد درد شود.

ترک‌خوردگی دنده‌ها

شکستگی دنده که در اثر سرفه مزمن ایجاد می‌شود، عموما در زنان رخ می‌دهد. دنده‌های میانی در امتداد پهلو بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. یکی از عوامل خطر، کاهش تراکم استخوان است، اما احتمال شکستگی دنده بر اثر سرفه وجود دارد و می‌تواند در افرادی با تراکم استخوان طبیعی هم رخ دهد.

آسیب به رگ‌های خونی کوچک

سرفه‌های شدید ممکن است ترکیدن رگ‌های خونی ظریف در مناطقی مانند مقعد و بینی را همراه داشته باشد و به خونریزی در این مناطق منجر شود.

پارگی دیافراگم

در مرحله بازدم سرفه، دیافراگم منقبض می‌شود. در طول حرکات تنفسی اجباری، دیافراگم به سمت بالا و دنده‌ها به داخل و پایین رانده می‌شود. این عملکرد‌های مخالف گاهی اوقات می‌تواند به پارگی دیافراگم منجر شود.

فتق شکم

آسیب به دیواره شکم در اثر سرفه به‌ندرت اتفاق می‌افتد. با این حال مواردی از فتق شکم و پارگی عضلات شکم بر اثر سرفه گزارش شده است. در این موارد معمولا به مداخله جراحی نیاز است. با این حال تشخیص پارگی عضلات شکم دشوار است و بیشتر در بیماران مبتلا به برونشیت مزمن رخ می‌دهد، اما فتق‌های شکمی که عموما در اثر سرفه ایجاد می‌شوند، آسان‌تر تشخیص داده می‌شوند.

آسیب بافتی به گلو

سرفه‌های مداوم می‌تواند باعث عفونت گلو شود. این شرایط ممکن است خطر عفونت در سایر قسمت‌های بدن را نیز به دنبال داشته باشد. التهاب در بافت‌های گلو نیز ممکن است ناشی از سرفه مزمن باشد.

خلط خونی

به دفع خلط‌های خونی از دستگاه تنفسی فوقانی در زمان سرفه هموپتیزی گفته می‌شود. دفع مقادیر کمی خون قرمز روشن یا بزاق و خلط حاوی رگه‌های خونی کف‌آلود نشانه آسیب سرفه‌های طولانی‌مدت به ریه‌ها یا عفونت قفسه سینه است.

منبع: جام جم

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سرفه کردن سرفه مزمن اثر سرفه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۲۶۶۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور

دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند.

به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.

وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.

علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.

وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.

وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.